قرارداد NDA چیست و چه کاربردی دارد؟

قبل از امضای یک قرارداد عدم افشای اطلاعات، مهم است که شما محتویات آن را به دقت مطالعه کنید و در صورت لزوم، با یک وکیل یا مشاور حقوقی مشورت کنید. همچنین، قبل از انتقال هرگونه اطلاعات محرمانه، باید اطمینان حاصل کنید که طرف مقابل نیز قرارداد محرمانگی یا عدم افشا را امضا کرده و تعهدات لازم را برای حفظ اطلاعات شما دارد. ما در ادامه در خصوص قرارداد NDA توضیحاتی ارائه داده‌ایم:

قرارداد عدم افشا یا NDA چیست؟

قرارداد عدم افشا (Non-Disclosure Agreement) یا NDA یک توافقنامه است که بین دو یا چند نفر یا سازمان امضا می‌شود تا اطلاعات محرمانه را محافظت کند. این قرارداد بطور کلی مشخص می‌کند که طرفین توافق می‌کنند اطلاعات محرمانه را که به طور معمول شامل اطلاعات تجاری، فنی، مالی، عملیاتی و دیگر اطلاعات مشابه هستند، محرمانه نگه دارند و آن را به شخص ثالث منتقل یا افشا نکنند.

قرارداد عدم افشای اطلاعات معمولا در صنایع و شرکت‌هایی که به دنبال حفظ اطلاعات حساس هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، شرکت‌های فناوری اطلاعات که در حال توسعه نرم‌افزارها، فناوری‌های جدید یا اختراعات هستند، از قراردادهای عدم افشا استفاده می‌کنند تا از افشای اطلاعات محرمانه خود جلوگیری کنند.

قرارداد عدم افشای اطلاعات به طور قانونی قابل اجرا است و در صورت نقض آن، طرف متضرر می‌تواند از طریق راه‌های قانونی جبران خسارت یا اقدامات حقوقی دیگر را درخواست کند. قبل از امضای قرارداد عدم افشا، توصیه می‌شود که شما دقیقا شرایط و تعهدات موجود در قرارداد کاری را مطالعه کنید و در صورت لزوم به یک وکیل حقوقی مراجعه کنید تا از بندهای قرارداد به صورت کامل اطلاع پیدا کنید. 

قرارداد عدم افشا معمولا به منظور حفظ اطلاعات محرمانه و جلوگیری از افشای آن‌ها توسط افراد خارج از رابطه قراردادی استفاده می‌شود. این قرارداد به شرکت‌ها و افراد امکان می‌دهد تا اطلاعات حساس و مهم خود را با اطمینان بیشتری به اشتراک بگذارند و از آن‌ها در حدود تعیین شده در قرارداد استفاده کنند، در حالی که حقوق و منافع خود را حفظ می‌کنند. در صورتی که شما به عنوان یکی از طرفین در قرارداد عدم افشا شرکت کنید، باید به تعهدات و شرایط قرارداد پایبند باشید و اطلاعات محرمانه را محافظت کنید. این ممکن است شامل عدم افشای اطلاعات به افراد ثالث، استفاده محدود از اطلاعات، اتخاذ تدابیر امنیتی و حفاظت از حقوق مالکیت فکری باشد.

انواع قرارداد عدم افشای اطلاعات

قرارداد NDA در عمل می‌تواند به صورت مختلفی طراحی و اجرا شود، بسته به نیازها و شرایط خاص هر سازمان یا صنعت. تعدادی از انواع قراردادهای عدم افشا اطلاعات را معرفی می‌کنیم:

قرارداد عدم افشای دو جانبه

 در این نوع قرارداد، دو طرف (ممکن است دو شرکت یا شرکت و فرد) توافق می‌کنند که اطلاعات محرمانه را محافظت کنند. طرفین تعهد می‌کنند که اطلاعات محرمانه را محفوظ نگه دارند و آن را به اشخاص ثالث منتقل یا افشا نکنند. این نوع قرارداد عموماً در مذاکرات بین دو شرکت قبل از برقراری یک همکاری یا تعاون استفاده می‌شود.

قرارداد عدم افشای چندجانبه

در این نوع قرارداد، بیش از دو طرف درگیر هستند و توافق می‌کنند که اطلاعات محرمانه را محفوظ نگه دارند و آن را به شخص ثالثی انتقال یا افشا نکنند. این نوع قرارداد معمولا در صنایعی مانند صنعت فیلم، تلویزیون، وسایل نقلیه و تجهیزات الکترونیکی استفاده می‌شود که در آن‌ها همکاری بین بیش از دو طرف برای توسعه یک محصول یا پروژه مشترک صورت می‌گیرد.

قرارداد عدم افشای بطور یکطرفه

در این حالت، یک طرف (معمولا یک شرکت) اطلاعات محرمانه را با طرف دیگر به اشتراک می‌گذارد، اما طرف دوم تعهد می‌کند که این اطلاعات را محفوظ نگه دارد و به شخص ثالثی منتقل یا افشا نکند. این نوع قرارداد ممکن است در مواقعی که یک شرکت اطلاعات محرمانه خود را با تأمین‌کنندگان، پیمانکاران، یا کارکنان برای انجام وظایف خاص به اشتراک می‌گذارد، استفاده شود.

قرارداد عدم افشای محدود

در برخی موارد، نیاز به قرارداد عدم افشا ممکن است درباره بخش خاصی از اطلاعات باشد، نه کلیه اطلاعات. در این حالت، قرارداد عدم افشای محدود اجازه می‌دهد که طرفان تعیین کنند کدام اطلاعات باید محفوظ نگه داشته شود و کدام اطلاعات قابل افشا هستند. این نوع قرارداد معمولاً در مواردی که بخشی از اطلاعات قابل عمومی سازی استفاده می‌شود، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

قرارداد عدم افشای مادام‌العمر

در برخی موارد، قرارداد عدم افشای اطلاعات ممکن است برای مدت زمان طولانی یا حتی تا ابد باشد. این نوع قرارداد معمولا در صنایعی که به تحقیق و توسعه بلندمدت وابسته هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرد، مانند صنعت فناوری‌های پیشرفته.

نحوه تنظیم قرارداد عدم افشا اطلاعات

مهم است که قرارداد عدم افشای اطلاعات به طور دقیق و کامل تهیه شود و تمام جنبه‌های مربوط به حفظ محرمانگی اطلاعات را پوشش دهد و احد منابع انسانی بهتر است قبل از تنظیم قرارداد با یک وکیل مشورت کند. همچنین هر طرف باید به طور دقیق مسئولیت‌ها و تعهدات خود را در قرارداد درک کند و آن‌ها را رعایت کند. برای تنظیم یک قرارداد عدم افشای اطلاعات (NDA) مراحل زیر را می‌توان دنبال کرد:

۱– تعیین طرف‌های قرارداد: ابتدا باید طرف‌های قرارداد را مشخص کنید. این ممکن است شامل شرکت‌ها، افراد، یا سازمان‌های دیگر باشد که قرار است اطلاعات محرمانه را به اشتراک بگذارند یا دریافت کنند.

۲- تعریف اطلاعات محرمانه: در قرارداد باید دقیقا تعریف کنید کدام اطلاعات به عنوان محرمانه تلقی می‌شوند. این می‌تواند شامل اسناد، فرمول‌ها، روش‌ها، المان‌های طراحی، داده‌ها، مشتریان، راهبردها و سایر اطلاعات مشابه باشد.

۳- تعهدات طرفین: در قرارداد باید تعهدات هر طرف در مورد محرمانه نگه داشتن اطلاعات مشخص شود. این تعهدات می‌تواند شامل ممنوعیت افشا، استفاده یا انتقال اطلاعات محرمانه به اشخاص ثالث بدون موافقت کتبی باشد.

۴- محدودیت‌ها و مدت زمان: در قرارداد باید محدودیت‌ها و مدت زمانی که اطلاعات محرمانه باید محفوظ نگه داشته شوند، تعیین شود. ممکن است محدودیت‌ها در مورد زمان، مکان، اشخاص مخاطب، یا موارد دیگر وجود داشته باشد.

۵- تدابیر قانونی: در صورت نقض قرارداد، باید تدابیر قانونی و تعیین جریمه‌ها و خسارات در نظر گرفته شوند. این شامل تعیین مبلغ خسارت، حقوق و تعهدات قضایی ممکن است.

۶- توافق نامه: قرارداد باید به صورت کتبی تهیه و امضا شود. امضای هر دو طرف بر روی قرارداد ضروری است تا تعهدات قرارداد رسمی و قابل اجرا باشند.

۷- بررسی حقوقی: در صورت لزوم می‌توانید قبل از امضای قرارداد، آن را از یک وکیل یا مشاور حقوقی بررسی کنید تا اطمینان حاصل شود که تمام جنبه‌های قرارداد شامل حقوق و تعهدات حقوقی صحیح است.

فایده قرارداد محرمانگی NDA چیست؟

شاید برای خیلی‌ها این سوال پیش بیاید که فایده قرارداد محرمانگی چیست؟ در ادامه به برخی از فوائد این قرارداد اشاره می‌کنیم:

– حفاظت از اطلاعات محرمانه: قرارداد NDA به طرفین اجازه می‌دهد تا اطلاعات محرمانه را محفوظ نگه دارند و از افشای آن به اشخاص ثالث خودداری کنند. این حفاظت از اطلاعات محرمانه برای حفظ رقابتی بودن، امنیت تجاری و جلوگیری از لو رفتن ایده‌ها و اطلاعات استراتژیک بسیار حائز اهمیت است.

– ایجاد اعتماد و روابط حسنه: قرارداد NDA می‌تواند به ایجاد اعتماد بین طرفین کمک کند. با امضای این قرارداد، طرفین نشان می‌دهند که متعهد به حفظ اطلاعات محرمانه هستند و آماده همکاری امن و مطمئن هستند. این موضوع می‌تواند روابط تجاری و همکاری‌های آتی را تسهیل کند و نشان دهنده اهمیت و احترام طرفین به حریم خصوصی یکدیگر باشد.

– حمایت قانونی: قرارداد NDA به طرفین حمایت قانونی می‌دهد. در صورت نقض قرارداد، طرف متضرر می‌تواند از تدابیر قانونی و مقررات مربوط به حقوق محرمانگی استفاده کند و درخواست جبران خسارت یا اتخاذ اقدامات حقوقی نماید. این قرارداد به طرفین امکان می‌دهد تا در صورت لزوم به روز رسانی و تقویت قانونی حقوق و تعهدات خود بپردازند.

– ممانعت از زایل شدن ایده‌ها و اطلاعات: قرارداد NDA می‌تواند مانع از دست رفتن ایده‌ها، اختراعات، فرمول‌ها، روش‌ها و سایر اطلاعات استراتژیک شود. این اطلاعات می‌توانند ارزشمند و یا حاوی مزیت رقابتی باشند و حفظ آنها می‌تواند در توسعه و رشد کسب و کار بسیار مؤثر باشد.

زمان اعتبار قرارداد NDA

مدت زمان اعتبار قرارداد محرمانگی (NDA) معمولا به صورت قراردادی تعیین می‌شود و می‌تواند متغیر باشد. این مدت زمان اعتبار، به توافق طرفین بستگی دارد و در قرارداد مشخص می‌شود. در برخی موارد، ممکن است طرفین تمایل داشته باشند مدت زمان اعتبار را به صورت محدود تعیین کنند، مثلا برای یک سال یا دو سال. در موارد دیگر، قرارداد ممکن است بدون محدودیت زمانی باشد و تا زمانی که طرفین توافقی دیگر نداشته باشند، اعتبار داشته باشد.

در هر صورت، طرفین باید مدت زمان اعتبار را در قرارداد به طور صریح تعیین کنند تا از هرگونه ابهام درباره مدت زمان اعتبار جلوگیری شود. همچنین، ممکن است قرارداد NDA شامل شرایط خاصی باشد که پس از انقضای زمان اعتبار، برخی از تعهدات محرمانگی همچنان به حالت اعتبار خود باقی بمانند. مانند تعهد به عدم افشای اطلاعات حتی پس از پایان مدت زمان اعتبار. مهم است که طرفین قبل از امضای قرارداد NDA مدت زمان اعتبار را به دقت بررسی کنند و به توافقی برسند که با نیازها و شرایط خاص پروژه یا همکاری آن‌ها سازگار باشد.

نمونه قرارداد محرمانگی

دانلود

جمع‌بندی

قرارداد محرمانگی NDA به طرفین امکان می‌دهد تا اطلاعات محرمانه را محافظت کرده، اعتماد را بالا ببرد، حمایت از جانب قانونی فراهم کند و از از دست رفتن اطلاعات حیاتی و مزیت رقابتی جلوگیری کند. این قرارداد عدم افشای اطلاعات به طرفین امکان می‌دهد تا اطلاعات محرمانه را به امانت بگیرند و از افشای آن به اشخاص ثالث جلوگیری کنند.